narró 17
3ª pessoa do singular do pretérito perfeito simples ou indefinido verbo para narrar o que contar, expor, referir-se, se relacionam; derivado do latim narro narras narrare: contar, falar de e a leste de gnara gnarum gnarus: conhecedor, quem sabe e o grego gnosco: saber e este gno de indo-europeu que está presente nos termos castelhanos: saber, ignorância, notícias do notário. . .
"El juglar narró la historia con pelos y señales"